Uchwała o wyrażeniu zgody musi być podejmowana w każdym przypadku, gdy ekspiruje (ze względu na swój czasowy charakter) udzielona przedsiębiorcy zgoda na sprzedaż alkoholu.
Innymi słowy – nie można powołać się na uchwałę podjętą uprzednio, dla potrzeb poprzedniego wniosku o udzielenie zgody na sprzedaż alkoholu. Kwestia ta pozostawała dyskusyjna lecz wydaje się rozstrzygnięta przez NSA w wyroku z dnia 7 listopada 2017 r. sygn. II GSK 1812/17: „Zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych wydaje się na czas oznaczony, nie krótszy niż 4 lata, a w przypadku sprzedaży napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży – nie krótszy niż 2 lata ( art. 18 ust. 9 ustawy). Zezwolenie nie jest zatem wydawane bezterminowo, a o okresie jego obowiązywania decyduje organ wykonawczy gminy.(…) W konsekwencji powyższych uwag przepisu tego nie można odczytywać w ten sposób, jak czyni to SKO, że w przypadku, w którym przedsiębiorca wnosi o udzielenie kolejnego zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w tym samym punkcie, wobec wygaśnięcia dotychczasowego zezwolenia ze względu na upływ terminu jego ważności, wymóg uzyskania zgody właściciela budynku można uznać za spełniony, gdy przedsiębiorca przedkłada zgodę wyrażoną przy wcześniejszym postępowaniu o wydanie zezwolenia. Obowiązującym przepisom prawa nie jest bowiem znana instytucja przedłużenia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych po jego wygaśnięciu na skutek upływu okresu, na który zezwolenie zostało wydane. Przedsiębiorca zainteresowany kontynuacją dotychczasowej działalności polegającej na detalicznej sprzedaży napojów alkoholowych musi wystąpić z wnioskiem o wydanie nowego zezwolenia. Podmiot występujący o wydanie zezwolenia na sprzedaż alkoholu w punkcie, w którym sprzedaż taką prowadził, znajduje się w takiej samej sytuacji, jak podmiot występujący po raz pierwszy o uzyskanie zezwolenia, a zatem jest zobowiązany do dołączenia do wniosku dokumentów, o których mowa w art. 18 ust. 6 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych jest bowiem aktem obligatoryjnie zaopatrzonym w dodatkową klauzulę terminu. Zezwolenie jest zatem aktem czasowym, którego moc obowiązująca jest ograniczona. Uprawnienie wynikające z zezwolenia jest aktualne przez określony czas, tj. czas obowiązywania zezwolenia. Po upływie terminu wskazanego w zezwoleniu traci swoją moc. Jeżeli zatem dana osoba stara się o wydanie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w tym samym punkcie, w którym taką działalność uprzednio prowadziła, to znajduje się w takiej samej sytuacji, jak podmiot występujący po raz pierwszy o uzyskanie zezwolenia. Łączy się z tym konieczność spełnienia wszystkich warunków uzyskania zezwolenia, w tym konieczność dołączenia dokumentów wskazanych w art. 18 ust. 6 ustawy. Nie ma więc znaczenia okoliczność, że warunki te spełniało się przy wydaniu pierwszego (pierwotnego) zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w danym lokalu. Przepisy ustawy nie przewidują bowiem „prolongaty” pierwotnie wydanego zezwolenia, a warunki należy spełniać starając się każdorazowo o zezwolenie (por. G. Krawiec, Glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 10 sierpnia 2007 r., sygn. akt III SA/Gl 1477/06, Finanse Komunalne z 2008 r. Nr 5, s. 72-79).