Kto ponosi obowiązek utrzymania w należytym stanie technicznym warstwy wierzchniej balkonu przylegającego do samodzielnego wyodrębnionego lokalu mieszkalnego, w szczególności utrzymania w należytym stanie oraz konserwacji fug między płytkami?

Aby odpowiedzieć na postawione pytanie, kluczowe jest ustalenie prawnorzeczowego statusu balkonów przylegających do lokali w budynkach wielolokalowych.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 3 października 2002 r. stwierdził, że balkon przylegający do lokalu mieszkalnego, będącego przedmiotem odrębnej własności i służącego do wyłącznego użytku jego właściciela, stanowi część składową tego lokalu. W związku z tym, koszty utrzymania balkonu w należytym stanie obciążają właściciela lokalu, a nie wspólnotę mieszkaniową.

Jednakże, status balkonu powinien być oceniany indywidualnie, w zależności od projektu architektonicznego danego budynku. W niektórych przypadkach balkony mogą być elementem elewacji służącym wszystkim właścicielom, a w innych – wyłącznie do użytku konkretnego właściciela.

Dodatkowo, w uchwale z dnia 7 marca 2008 r., Sąd Najwyższy uznał, że właściciel lokalu mieszkalnego ponosi wydatki związane z utrzymaniem balkonu, który jest traktowany jako pomieszczenie pomocnicze. Jednak wydatki na remonty i konserwację elementów konstrukcyjnych balkonu, które są trwale połączone z budynkiem, obciążają wspólnotę mieszkaniową.

Podsumowując, właściciel lokalu jest odpowiedzialny za utrzymanie warstwy wierzchniej balkonu oraz za fugi między płytkami, podczas gdy wspólnota mieszkaniowa odpowiada za elementy konstrukcyjne balkonu. W przypadku niewłaściwego utrzymania, które prowadzi do szkód (np. w wyniku przeciekania wody), właściciel lokalu może być zobowiązany do naprawienia szkód na podstawie odpowiednich przepisów prawa cywilnego.